Ένας σπάνιος άνθρωπος

Εκ βαθέων συνέντευξη του ιεραποστόλου Μητροπολίτη Νέας Ζηλανδίας Αμφιλοχίου
πηγή:rodosreport

Όταν έχεις την τιμή και τη χαρά να γνωρίσεις τον Μητροπολίτη Νέας Ζηλανδίας  Αμφιλόχιο, τον γέροντας μας, δεν μπορείς να  μην νιώθεις ευλογημένος. Μια Αγία μορφή με την κάθε του λέξη να φανερώνει  πραότητα και καλοσύνη. Αυτές τις ημέρες βρίσκεται στο νησί μας και εχθές είχαμε την ευλογία να τον συναντήσουμε κοντά στην οικογένεια του και να συνομιλήσουμε μαζί του. Συντροφιά με τις αγαπημένες του ανιψιές καθίσαμε στο αεράκι που τόσο απολάμβανε και καθ” όλη τη συζήτηση δεν μπορούσε να περάσει απαρατήρητη η συγκίνηση του και η χαρά του όταν μιλούσε για όλα εκείνα τα σπουδαία έργα που έχουν γίνει στη μακρινή Νέα Ζηλανδία. Τη συνέντευξη την άνοιξε ο ίδιος : «Είμαι βαθύτατα συγκινημένος και χαρούμενος διότι έχω κοντά μου τρία από τα καλά μας παιδιά, την Ανδριάνα, την Ιωάννα και τη Σοφία που προέρχονται από απλούς αλλά πιστούς ανθρώπους της Ροδιακής Κοινωνίας.  Ευχόμεθα όλη η Ρόδος να βαδίζει με αυτόν τον τρόπο και να είμαστε πάντα υπερήφανοι για την νεολαία μας.»  Μετά χαμογελαστός και με πολύ προσοχή απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις μας. 

Ακολουθεί αναλυτικά η συνέντευξη του στην Ανδριάνα Κυπραίου για το Rodosreport:

Γέροντα σε λίγο καιρό κλείνετε δέκα χρόνια παρουσίας και δράσης στη Μητρόπολη της Νέας Ζηλανδίας. Θέλουμε με λίγα λόγια να μας πείτε τι πετύχατε σε αυτή την ιεραποστολική, όπως χαρακτηρίστηκε από το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο, Ιερά Μητρόπολη.

Πράγματι όπως είπατε το 2015 μπαίνουμε στο δέκατο χρόνο της ταπεινής διακονίας μας στη Νέα Ζηλανδία και στα Φίτζι αλλά και κατ” επέκταση και στην Αυστραλία, διότι εδώ και 4 χρόνια μου δόθηκε η ευκαιρία να μετέχω στις μετοχικές συνελεύσεις της περιοχής εκείνης όπου όλοι οι Ορθόδοξοι 
 Επίσκοποι, όλων των εκκλησιαστικών δικαιοδοσιών συγκεντρωνόμαστε για να κάνουμε μια ανασκόπηση του έργου που γίνεται εκεί . Πόσο καλά προχωράει, ποια προβλήματα υπάρχουν και πως μπορούν να αντιμετωπιστούν. Εκεί γνώρισα ομογενείς με τους οποίους αναπτύχθηκε μια αγάπη και συνεργασία και τώρα τους έχω βοηθούς και συμπαραστάτες στο έργο της Ιεραποστολής. Η κατ΄εξοχήν Ιεραποστολή γίνεται στα Φίτζι. Γίνεται μια προσπάθεια στη Νέα Ζηλανδία με τη δημιουργία δυο εκκλησιών σε μέρη που δεν υπήρχε ούτε εκκλησία, ούτε παπάς και οι άνθρωποι ήταν αποκομμένοι από την εκκλησία. Οι εκκλησίες αυτές κάλυψαν την Ανατολική και Δυτική πλευρά της Νέας Ζηλανδίας. Επιπλέον έγινε η ανακαίνιση της Μητροπόλεως εκεί του Αγίου Ανδρέα . Η μεγαλύτερη ευλογία του Θεού είναι το Μοναστήρι των Ταξιαρχών που έχει δυο παρεκκλήσια , του Αγίου Βασιλείου και του Αγίου Αμφιλοχίου, σε ένα ωραίο μέρος, μια καταπράσινη βουνοπλαγιά.  Εκεί έχουμε πολύ καλά παιδιά Ελληνάκια, τα οποία μπορώ να πω ότι είναι αδικημένα, από την πλευρά ότι δεν υπάρχουν ελληνικά σχολεία και στα δημόσια συνηθίζουν την προτεσταντική κουλτούρα. Οι γονείς τους είναι απλοί και δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν αυτό το πρόβλημα. Το μοναστήρι αυτό είναι η βιτρίνα της πνευματικότητας της Ιεράς Μητροπόλεως. Προσέρχονται πολλοί Νεοζηλανδοί, εμπνέονται και πολλοί έχουν βαπτιστεί Ορθόδοξοι. Το κύριο όμως ιεραποστολικό έργο είναι στα Φίτζι όπου εκεί δεν υπήρχε τίποτα που να θυμίζει Ορθοδοξία και σήμερα με τη Βοήθεια Του Θεού, έχει γύρω στις 200 ψυχές που έχουν βαπτιστεί, υπάρχουν τρεις εκκλησίες που λειτουργούν και 4 Ιθαγενείς Ιερρείς. Έτσι κυματίζει και στα Φίτζι και στη Νέα Ζηλανδία, ο Δικέφαλος αλλά και η γαλανόλευκη ελληνική σημαία , πράγμα το οποίο σημαίνει ότι οι Χριστιανοί εκεί εκτός από Ορθόδοξοι γίνονται και φίλοι της Ελλάδας. Το έργο της Εκκλησίας λοιπόν είναι Ευαγγελικό, Πνευματικό αλλά και κοινωνικό διότι βοηθά τους ανθρώπους να εργάζονται, να αγαπούν την αλληλεγγύη και να αισθάνονται την Εκκλησία σαν μητέρα τους, η οποία φροντίζει για όλα τα προβλήματα της ζωής τους.

Είστε ο πρώτος ορθόδοξος που πατήσατε στο σύμπλεγμα των νησιών Φίτζι. Πως σας δέχθηκαν οι κάτοικοι εκεί; Ποια είναι η σχέση τους με την Ορθόδοξη Εκκλησία και τι προοπτικές υπάρχουν , γνωρίζοντας ότι το βιωτικό επίπεδο είναι χαμηλό και φτωχό. 

Πολύ σωστή η ερώτηση σας. Ένα τέτοιο έργο αξίζει τον κόπο και πρέπει να έχει συνέχεια. Και γι αυτό εγώ μέχρι τώρα δε σκέφτηκα να φύγω από εκεί, αν δεν ξέρω ότι θα υπάρχουν άνθρωποι που θα το συνεχίσουν. Υπάρχουν άξιοι συνεχιστές που μπορούν να αναλάβουν την ευθύνη της συνέχειας της Ιεραποστολής. Το έργο και ειδικά στα Φίτζι δεν πρέπει να διακοπεί, είναι αναγκαίο. Οι άνθρωποι είναι απλοί και ζεστοί, μας υποδέχθηκαν με αγάπη και συμπορεύονται σιγά σιγά ολοένα και περισσότεροι στο δύσκολο έργο μας. Είναι φτωχοί και δε γνωρίζουν πολλά πράγματα, δεν υπάρχουν ελληνικά σχολεία όμως διψούν να μάθουν για τον Χριστό.   Υπάρχουν προοπτικές το όνομα της Εκκλησίας μας να υψωθεί στην περιοχή αυτή και η Ορθοδοξία να κρατηθεί ζωντανή. Το ιεραποστολικό έργο είναι πολύ σημαντικό , θα κάνουμε ό,τι μπορούμε με τη βοήθεια του Θεού για να μη σταματήσει. 

Τα τελευταία χρόνια η πατρίδα μας περνά δύσκολες στιγμές και μαστίζεται από την οικονομική κρίση. Θέλουμε να μας πείτε πως ένας πνευματικός άνθρωπος όπως εσείς πιστεύει ότι θα ξεπεραστεί αυτή η κρίση και ποιο μήνυμα στέλνετε σήμερα που  η εκκλησία μας εορτάζει την εορτή της Μεταμορφώσεως;

Η Ελλάδα μας να παραμείνει μια ξεχωριστή χώρα, ένα ορόσημο, από την οποία θα εμπνέονται οι άλλες χώρες.  Η πείρα και η ιστορία μας έχει αποδείξει ότι θα τα ξεπεράσουμε όλα. Η Ελλάδα για πολλοστή φορά έχει βρεθεί στο κέντρο κάποιας δίνης , αλλά με τη βοήθεια του Θεού, με τις μεσιτείες της Παναγίας και των Αγίων μας τα ξεπέρασε όλα και συνεχίζει τον δρόμο των Πεπρωμένων μας.  Έχει ακόμα να προσφέρει στην Κοινωνία, στην Ευρώπη παντού, καθώς το λέω μετά λύπης, η Ευρώπη αποδείχθηκε ανάξια να προστατέψει τον εαυτό της και ήδη σιγά σιγά εξμουσουλμανίζεται. Στο τέλος οι Χριστιανοί θα είναι μειοψηφία. Οι Ευρωπαίοι αποδείχθηκαν ανάξιοι της μεγάλης κληρονομιάς που της παρέδωσε η Ορθοδοξία και ο Ελληνισμός. Άρα πρέπει να υπάρχει πάντα η Ελλάδα ως δύναμη Ορθόδοξη και Πολιτιστική που θα βοηθάει και θα προστατεύει την Ευρώπη. Πρέπει να παραμείνουμε σταθεροί στις παραδόσεις, στην πίστη μας για να τα μεταδίδουμε και στους υπολοίπους.

Γέροντα γνωρίζουμε ότι ένα από τα επιτεύγματα όταν ήσασταν Ηγούμενος στην Ιερά Μονή Θάρρι, ήταν και ο εκκλησιαστικός τηλεοπτικός σταθμός. Πολλοί τον βλέπουν και ωφελούνται. Τελευταία παρουσιάστηκαν κάποια προβλήματα. Πιστεύετε ότι θα ξεπεραστούν και θα συνεχίσει απρόσκοπτα τη λειτουργία του προς όφελος των πιστών;

 Το Θάρρι είναι ένας πνευματικός φάρος που δεν πρέπει να σβήσει. Είναι μια φωνή της Ορθοδοξίας που δεν πρέπει να πάψει να ακούγεται. Βέβαια και θα αντιμετωπιστούν τα προβλήματα, είμαι σίγουρος  όπως  σε βλέπω και με βλέπεις. Με τη βοήθεια του Χριστού και της Παναγίας, των Ταξιαρχών και όλων των Αγίων όλα θα αντιμετωπιστούν. Και με τις ευχές του Σεβασμιωτάτου μας Μητροπολίτου εδώ κ. Κυρίλλου, ο οποίος τα πιστεύει αυτά και μέχρι τώρα απέδειξε ότι είναι θερμός συμπαραστάτης και βοηθός. Φυσικά όλα αυτά με τον π. Νεκτάριο που είναι αφοσιωμένος και δεν φείδεται κόπων, μόχθων και αγρυπνιών. Όλα θα πάνε καλά και θα δούμε το σταθμό του Θαρριού να είναι αναβαθμισμένος. Σύντομα πιστεύω και εύχομαι να τον παρακολουθούν σε όλα τα Δωδεκάνησα και στην Ελλάδα διότι θα γίνει ψηφιακός.

 
Βάζοντας λίγο το ανθρώπινο στοιχείο θα μπορούσατε να μπορούσατε να μας πείτε αν σας λείπει η Ρόδος, το Θάρρι , η Υψενή, τα μοναστήρια μας και οι ευγενικοί κάτοικοι των νησιών μας.

Η αλήθεια είναι ότι και αυτά δεν τα ξέχασα. Τα είχα και τα έχω πάντα στο νου μου, διότι δεν είναι ότι κάναμε κάτι και το ξεχάσαμε, όπως και όταν έρθω εδώ πρώτα ο Θεός δε θα ξεχάσω τα όσα έχουν γίνει εκεί. Η καρδιά μου θα είναι εκεί και με κάθε τρόπο θα φροντίζω να βοηθώ. Όπως και από εκεί όπως μπορώ βοηθώ στα εδώ έργα, στο Θάρρι, στην Υψενή, στον τηλεοπτικό σταθμό, και στα άλλα μας νησιά.

Πολλές φορές βλέπουμε σε μικρούς και μεγάλους ζωγραφισμένη τη νοσταλγία να σας δουν και πάλι κοντά τους. Με τη βοήθεια του Θεού τι σκέφτεστε να κάνετε; 

Δε θα σκεφτόμουν να φύγω αν δεν ήξερα ότι το Ιεραποστολικό έργο εκεί θα συνεχιζόταν. Αλλά τώρα υπάρχουν κάποιοι λόγοι υγείας. Θα επιστρέψω πίσω να τακτοποιήσω όλα τα θέματα για να είναι όλα έτοιμα να αναλάβει εκείνος που θα επιλέξει το Οικουμενικό Πατριαρχείο να με διαδεχθεί.Για κάποια προβλήματα υγείας που έχουν δημιουργηθεί από τα μακρινά ταξίδια, θα πρέπει μετά το Πάσχα να γυρίσω. Εγώ λοιπόν θα έρθω να σας δω από πιο κοντά, να δω τι κάνετε. Η νοσταλγία, έχει μια μεγάλη ευθύνη. Εύχομαι τώρα που θα επιστρέψω να μη πάψει αυτό . Εγώ θα προσπαθώ πάντα να είμαι τόσο κοντά σας  αλλά και λίγο μακριά σας για να μην σταματήσει να υπάρχει αυτή η ευγενική νοσταλγία.